Een tijd geleden was ik gestopt met snoep kopen, omdat we (E en ik) anders geen fruit eten. Het experiment was min of meer gelukt: we snoepten niet meer en lieten minder fruit rotten. Maar een huis zonder snoep is ook iets. Af en toe ging E toch eens in de kast kijken of er iets te verschalken viel. Dan keek hij beteuterd omdat er niets lag.
't Voorbije weekend zijn we bij zijn grootmoeder op bezoek geweest. "Moete ne koek hebben?" vroeg ze. Hij wist ze staan en moest ze maar pakken hé, liet ze weten. Toen ik maandag naar de winkel ging, heb ik direct terug een pak meegebracht. Want koeken geven iets huiselijks. "Waar je weet waar de koeken staan en je mag ze zelf pakken, daar ben je thuis." zei ik overtuigd. En da's juist hoor. Want bij E zijn mama daar mag ik ook een koek pakken wanneer ik wil en eet ik er soms twee na mekaar!! Net als thuis. Allé, nu dus terug.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten