Klein, klein kindje weent, krijst, snikt uren en uren. Klein, klein kindje heeft honger en zou misschien graag verschoond worden. Misschien heeft klein, klein kindje kou. Moeder slaapt vlakbij, in het bed naast de wieg.
Klein kindje heeft een lichaam gevonden om tegen te kruipen: een zacht, warm bovenmaats Duitse Herderlichaam. Kindje gaat op de rug van Wodan mee naar de tuin. Carzy heeft lang rood haar, slobberlippen die kindje mag optillen om naar haar grote witte tanden te kijken. Kindje wordt meegenomen om ergens anders te wonen en Wodan en Carzy niet.
Kindje heeft soms het lijf van een man om vast te pakken. De man slaapt niet in het huis waar kindje slaapt. ’s Avonds gaat de man naar zijn zieke zus die in een rolstoel zit, om voor haar te zorgen. Kindje kan al lezen en ziet op de identiteitskaart van de vrouw ‘ongehuwd’ en op die van de man ‘gehuwd’. De man gaat ’s avonds niet naar zijn zus. Hij gaat naar een andere vrouw.
Kindje slaapt nu eens hier, dan eens daar, afwisselend, over en weer tussen twee huizen. De mensen geven eten, kleren, veel speelgoed, cola, chocomousse en sommige heel snel een aspro juniorke. Sommige mensen hebben weinig en bruine tanden, moeten borrelend boeren en laten scheten op kindjes hand omdat dat grappig is. Andere mensen roepen en vloeken heel hard, slaan met deuren, gebruiken luide boormachines en hebben stinkvoeten. Sommige mensen liggen ’s nachts alleen en laten kindje dan maar bij zich slapen. Niet zoals bij Wodan tegen de buik, maar met de rug naar kindje en de kont achteruit gestoken. Sommige mensen hebben een kachel met een dun synthetisch tapijtje ervoor, waar kindje voor gaat liggen met een kussen. Nelly mag erbij, met haar zacht, warm lijfje tegen kindjes buik.
Voor ’t eerst dit seizoen de kachel laten branden.
Er ligt geen dun synthetisch tapijtje voor. Maar zachte, warme lijfjes zijn er.
Toen is er plots ook.
En de vragen.
En de antwoorden die misschien steek houden.
En de zin in berusting die nog niet gekomen is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten