Het begin van sommige dagen voelt anders.
Wakker geworden.
Me gerealiseerd dat de heerlijk grote hoeveelheid licht die door het grote raam valt me nu al niet meer vroegtijdig uit mijn slaap haalt.
Mijn lijf gevoeld.
Rustig geweend zonder geluid, overlopend hard willen, al kan ik daar dan niet meteen wat anders mee aan.
Meteen blij geworden om die rijkdom en het mooi-weer-blauw.
Douche genomen zonder iets uit mijn staat te willen wassen.
De deur uitgegaan, bereid om te kijken.
De opvallend knappe voorbijganger niet aangesproken om te vragen of hij elke dag op 't zelfde uur zijn route herhaalt.
Bedacht dat ik zo iemand toch vooral energiek als een kind dat begint te peuteren, kirrend op zijn billen zou willen trommelen.
De avond van sommige dagen lijkt een vervolg op het begin.
In de supermarkt bij de kassa na 't lang, lang bekijken van een cover bedacht dat ik nog altijd iets heb met koppen.
Op capabele lijven.
Gewacht om over te steken en doorkliefd geworden door de ogen van een man die me mijn blik meteen deed afwenden.
Nog even gekeken uit nieuwsgierigheid naar wat me had geraakt en gemerkt dat ik onbeschaafd, zuiver gebleven ben.
-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten