Martha, dat lief schaap

Met kerstnacht wordt er gezongen van 'de herderkes lagen bij nachte' en over dat ze hun schaapkes geteld hadden. Kerstochtend ging ik naar de wachtweiden die ik tijdens mijn stage had helpen aanleggen. Mijn stagementor zou de gewoonlijke herder(in) vervangen en ik was twee dingen: 1 wel benieuwd hoe dat er nu allemaal uit zou zien en zou werken en 2 ik vond dat nu zo leutig om met kerst iets écht leutig te kunnen doen!

Ik zag veel schaapkes.

Schoon beestjes.

Maar toen was er nummer 5039

en 5039 kwam dichter,

deed haar oogskes toe,

ze legde haar hoofd in mijn armen,

deed haar oogskes weer open

en besloot mij binnen te doen!!

Neen, serieus nu.
Schapen, dat zijn dus fan-tas-tisch lieve en aanhankelijke beesten! Ik wist dat helemaal niet.
'k Had bij nummertje 5039 de kanten van haar ruggengraat afgetast, om te zien hoe goed ze al dan niet in 't vlees zat. Als ze te mager was, moest ze van weide verhuisd worden naar de kant waar er nog meer bijgevoederd wordt. Die vond dat op zich al leutiiiig!! Zo met haar koddeke kwispelen!
Ik haar dan maar nog wat geflost en gekrabbeld. En nadien liep mistanguette voortdurend achter mij, kwam haar neus in mijn hand duwen, om dan met de zijkant van haar gezicht erlangs te strijken. Als ik bleef staan, bleef zij met haar schouder tegen de zijkant van mijn been wachten.

Toen ik thuis de foto's zag, heb ik haar Martha genoemd. 'k Vond dat beter bij haar passen dan zomaar een nummer.