"Ik ben eenzaam.
En dat is goed.
Want zo moet ik zijn als je er niet bent."
zou ik willen kunnen zeggen.
Maar ik kan het niet, want het is niet zo.
Of is dát eenzaam zijn?
Graag eenzaam willen zijn omdat iemand er niet is,
maar zo niemand kennen?
Nog niet zo ver zijn, het missen van het missen niet meer te zoeken,
maar niemand te missen hebben?
Het wil alleszins zeggen dat hét niet verdwijnt als je er bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten