het schijnsel van het licht in de mens

Bij momenten lijken dingen die op 't eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben, binnen in mij samen te vallen.

Aurélie verbleef voor haar werk in Mumbai op het moment van de terroristische aanvallen en maakte het van heel dichtbij mee. Ondertussen is ze veilig terug thuis. Ook al ken ik haar lang niet bijzonder goed, toch is ze bijzonder voor me en ben ik blij dat ze de aanslagen heeft overleefd.
Pas nadat ik haar fotografeerde en tekenende kwam ik met beetjes te weten waarom ik haar omringd had met licht. Als je naar de tekening kijkt zonder te focussen, is het duidelijker dat er nabij haar meer geel in de tekening zit. Zonder me daar bewust van te zijn, had ik haar joie de vivre opgemerkt.

Kort voor dat ik bericht kreeg van Aurélie, las ik over Frank Lloyd Wright.

"Al zijn ontwerpen drukten zijn eerbied voor de natuur en zijn overtuigende geloof in het belang van menselijke waarden uit - ofzoals hij zelf zei: "menselijkheid". Wright stelde dat "schoonheid slechts het schijnen van het licht (ziel) van de mens" is.
Met zijn Organic Design probeerde hij de spirituele essentie van zowel de mens als de natuur te symboliseren en vast te leggen. Wright gaf niet alleen vele impulsen tot vernieuwing aan de Amerikaanse en Europese architectuur, maar ook in zijn eigen oeuvre wist hij consequent en op steeds verrassende wijze zijn ideaal - organische architectuur - te verwezenlijken. Organische architectuur is gebaseerd op de idee van eenheid in zijn en handelen: architectuur moet voortvloeien uit de 'wetten der natuur' en dus ook in vorm en materiaal niet tegenstrijdig met de natuurlijke omgeving zijn. Daarnaast moet architectuur, als product van de cultuur, deze gestalte geven, de eenheid van natuur en cultuur belichamend en de gemeenschap dienend. Ook in geschrifte heeft Wright bekendheid aan deze, wel als romantisch gekwalificeerde opvatting van functionalisme gegeven. Wright was historicist noch modernist in de eerste plaats was hij een humanist."
(http://www.kunstbus.nl/architectuur/frank+lloyd+wright.html)

Zonder het te weten, ben ik eigenlijk al heel lang fan van de mens.
'k Zou dat misschien een keer kunnen verduidelijken door een post over hoe ik doorgaans denk bij 't ontwerpen.

Als 't volgende er dan nog bij komt ...

"Er bestaat niets hogers in het menselijk bewustzijn dan het stralen van dit innerlijke licht. Wij noemen het schoonheid. Schoonheid is slechts het schijnsel van het licht in de mens - de glans van de hoge romantiek van zijn menszijn, zoals wij weten dat architectuur, kunst , filosofie en religie romantisch zijn. Ze voeden allemaal het niet te doven licht in de ziel van de mens of worden erdooor gevoed. Hij kan geen intellectuele afwegingen buiten deze inspriratie om maken. Van de wieg tot het graf hunkert zijn ware wezen naar deze realiteit, opdat zijn leven na de dood als licht in het hiernamaals verzekerd is. Zoals het zonlicht om hulpeloze voorwerpen speelt en vorm en uiterlijk ervan zichtbaar maakt, zo stroomt een vergelijkbaar licht, waarvan de zon het sympbool is, uit het geïnspireerde werk van de mensheid. Dit innerlijke licht garandeert dat de architectuur, kunst en religie van de mens één zijn - zijn symbolen. Daarom kunnen we de humaniteit zelf als licht beschouwen, dat nooit dooft. Lagere gevoelens in de mens zijn onderworpen aan het wonder van zijn eigen licht. Er is geen kostbaarder element van de onsterfelijkheid dan een dergelijke humane menselijkheid. De hemel kan alleen het symbool van dit licht der lichten zijn wanneer de hemel in deze zin tot haven wordt."
(A Testament, Frank Lloyd Wright)

dan kan ik het niet nalaten om voor mijzelf een verband te leggen tussen de levenslust van Aurélie en het licht dat Frank Lloyd Wright beschrijft.
Ik acht het best wel mogelijk dat ik de man begrijp.