Biljet van de Lijn

Omdat je dat na het lezen van onderstaande sowieso zal gaan vermoeden, zeg ik het maar meteen:"Neen ik heb géén geitenwollen sokken in huis!"

Gisteren kocht ik voor mezelf een goedkoop en toch mooi, metalen houdertje voor visitekaartjes. Dat zijn zo van die dingen waar ik gek op ben. Kleine accessoires, hebbedingetjes waar ik perfect zonder kan en die mij een gevoel van luxe geven. 'k Heb nog niet eens visitekaartjes - om de overbodigheid ervan weer te geven. Dat vind ik wel wat stout van mezelf.
Op de tram onderweg naar huis, bekeek ik het biljetje van de Lijn dat ik net had gekocht. Een kaartje dat ik slechts één keer zou gebruiken, gemaakt van kwaliteitspapier, in een klein, handig formaat. Eén kant van het kaartje blijft nagenoeg volledig wit. Lichtjes enthousiast haalde ik het kaartenhoudertje boven en stak daar het biljetje in. Juist gepast!!! Ik had beslist. Mijn visitekaartjes zullen worden gemaakt van deze gebruikte biljetjes.
Leuk toch? Principieel heb ik wat tegen de wegwerp- en consumptiementaliteit die te veel mensen nog altijd hebben. Mijn overtuigingen spelen me soms flink parten, omdat ook ik er natuurlijk niet in slaag om altijd naar eer en geweten te handelen, in dit geval écht te doen wat ik kan om uit die verbruiksstroming te blijven. Zo heb ik in het verleden, absurde keuzes gemaakt vanuit die ecologische drive.
Zo kocht ik bijvoorbeeld eco waspoeder, wasverzachter, ... terwijl we thuis nog een voorraad niet eco produkten hadden staan. Reeds aangekochte produkten laten staan, om eco alternatieven te gebruiken. Enkel het weggooien van die voorraad had er nog overheen gekund qua verspilling!!! 'k Gebruikte die voorraad dan voor E. zijn kleding en de eco voor de mijne. Dat is zo mijn manier om de schuld van mijzelf af te schuiven, op de schouders van iemand die toch niet zo op het irreële af idealistisch is dan ikzelf.
Nu! Ik gebruik dus het openbaar vervoer en zal ook de biljetjes nog een extra nut geven. Daarbij koop ik geen eco producten meer tot onze voorraad volledig op is. Mijn geweten is weer content.

Hoe ik dat nu verder aan boord moet leggen, weet ik nog niet. Zijn er copycenters waar men op zo'n klein formaat kan afdrukken? Kan ik zelf printen op de biljetjes? Momenteel alleszins niet, want onze printer is kapot. Moet ik er gewoon met de hand op schrijven? 'k Zoek het wel uit.

Zijn visitekaartjes op zich al niet een ontzettende verspilling? Neen, neen, niet op deze manier. Er moest geen andere boom voor omver gehakt worden. Als je mijn visitekaartje - eens overbodig - maar bij het oud papier gooit, want dat wordt ook weer gerecycleerd. En dan is mijn geweten wéér content.