een hoofd met een deurtje

Ik ben Olga niet. En dat is goed. Goed dat ik dat na zo'n twintig jaar eindelijk lijk door te hebben.
Ik speel te graag mee, ben vast niet genoeg 'onderwerp'.
Maar moest het nu echt? Moest ik dat nu echt voor een heel groot stuk beseffen door na te denken over een verlies?!

Het is zo ... Turks Fruit zou Turks Fruit niet zijn zonder het einde. En sommige van Eric zijn fantasieën zouden hem als een eerste klas klootzak achterlaten zonder dat einde. Maar moest ik nu echt op die manier beseffen hoe alles behalve romantisch en of passioneel zoiets in de realiteit is?

Goed ... Ik verloor meer dan een vriendin.
Ik verloor ook een drang.
Ik hoef geen Eric meer.

En zo haal ik voordeel uit wat me flink door elkaar heeft geschud.
'k Neem het mezelf niet kwalijk, maar 'blij' is anders.





Tsss ... We hadden ooit afgesproken, áls we een dochter kregen, haar naar elkaar te noemen.
Dat was lastig, omdat ik dat achteraf eigenlijk niet zo graag wou.
Zou zij daar ooit nog aan teruggedacht hebben? Op momenten dat ze leeftijdsgenoten kinderen zag krijgen?


nr. 10