mijn meiske

De dag is om en vandaag heb ik je iets meer gemist dan doorgaans. Er zijn zelfs meer dagen dat ik niet aan je denk dan andere, dan dagen als deze dus.

't Is misschien niet schoon, maar 't is vooral op de dagen dat er mij maar weinig inspireert, dat ik mij 't meeste afvraag hoe 't zou geweest zijn, had jij er wel geweest.
Ja, er zijn heel wat keren dat ik zeg dat 't al bij al waarschijnlijk een chance is. En toch ... vandaag mis ik je dus weer.

Misschien omdat ik de titel van een artikel verkeerd geïnterpreteerd had en aan het sprongetje dat mijn hart maakte, heb gemerkt dat 't me toch ergens nog altijd wel kan schelen.
Er stond in de rubriek 'kinderen':"Het is nooit te laat." Maar 't ging over 'om te starten met beweging nemen'.

Let's face it ... Alles op zijn tijd en ik zal iets anders moeten (blijven) doen, om mijzelf nuttig te vinden.