Aanschouw mijn zelf in elkaar gefoeterde salontafel! - mét het stoeltje waarover ik 't in 'deel 1' al had.
'Wieltjes en pootjes' omdat ik zowat alles effectief op een van die twee zou zetten.
Wieljes, want dan kunt ge dat gemakkelijk uit de weg rollen.
Pootjes, want dan blijft 't vloeroppervlak vrij en dat heeft zowel optisch als praktisch voordelen.
'k Heb haar - als fervent aanhanger van 't KISS-principe - zo gemaakt dat ik ze gemakkelijk kan verplaatsen én de delen op pootjes staan niet vast, zodat ze afzonderlijk kunnen gebruikt worden. En neen, het is niet nodig om het onderste blad vast te pakken om ze te verrollen. Door van bovenaf lichte druk uit te oefenen op een van de tafeltjes, kan het geheel gemakkelijk van hier naar daar gereden worden, zonder dat er een deel achter blijft!
Door de vorm kan ik op het onderste deel dozen, boeken, ... kwijt en tussen de twee delen in bijvoorbeeld een bloemenvaas zetten. Maar vooral bij 't schilderen komt de indeling goed uit. Pot met penselen op de onderste plank in 't midden, ezel op het hoogste stuk en verf op het laagste. En ik kan het ding in de lichtinval zetten die ik wil hebben.
En euh ... wil je erop letten dat ik een zuinig meiske ben? - op dat vlak toch :-o - De opzet/bijzettafeltjes zijn gemaakt van overschot bij de boekenkast!
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten