vrijdag 24 april 2009
shift-delete van de single vaardigheden
Wou ik laatst een hoeslaken voor een tweepersoonsbed opvouwen en dacht ik:"Hoe moet ik dat hier nu gaan doen, allez?!"
De ene hoek in de andere van de korte kant, dubbel geplooid en over de leuning van een stoel gehangen terwijl ik 't zelfde deed met de onderkant. Het ging. En dat is goed. Want plots bedacht ik dat mijn maatje - aka 'deine van hierboven' - er niet altijd zal zijn om die dingen samen mee te doen.
De dag dat hij een goed lief vindt, hij hier vertrekt en ik 't zonder hem moet stellen, komt vroeg of laat. En ik sta daar niet altijd bij stil.
Hoe deed ik dat vroeger dan? Wel, ik weet 't niet meer! 't Lijkt wel of ik zeven jaar geleden shift-delete gedaan heb met een pak van mijn single vaardigheden. En 'k wil géén nieuw lief om lakens mee te plooien!!
Samen vuilmaken ... dat wel.
Choh, doen jullie dat ook, als je zo samen aan 't vouwen bent, daar zo ne snok aan geven dat ze uit den anderen zijn handen schieten? Da's lachen hé?!
Eigenlijk wil ik toch een lief om lakens mee te plooien ...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
alleen is inderdaad alleen.
BeantwoordenVerwijderenMaar om op uw vraag terug te komen : het is soms ongelooflijk hoe rap een mens zich aanpast aan veranderende omstandigheden. Ik moest voor mijn ouders ook van alles doen zolang ik thuis woonde zoals boodschappen doen, voor vervoer zorgen enz. Toen ik toch vertrok deden zij het allemaal zelf, en ik er maar mee inzitten dat ze het niet gingen redden.
't Is idd geen kwestie van 't alleen niet 'kunnen'. Want "Nood breekt wet." is hier vast ook toepasselijk. En als je echt hulp nodig hebt, dan is die - meestal - wel te vinden.
BeantwoordenVerwijderenMaar 't is gewoon plezanter met twee. Zo simpel is 't.
Over het thuis weggaan ... Zou 't niet iets geweest zijn van "Ge woont hier, dus is 't logisch dat ge uw bijdrage levert.", eerder dan "Wij kunnen dat zelf niet."?
Zelfs mét lief in de buurt plooide ik mijn lakens alleen op ... kan me niet herinneren dat ik ooit ... ja, tenzij als kind, maar dat was dan om mijn moeder te helpen en ja, dan wat te neig trekken en oeps uit de handen van de andere .... dat was niet direct lachen met mijn ma ana de andere kant van het laken ;-/
BeantwoordenVerwijderen@Jirka
BeantwoordenVerwijderenAh, gij hebt van uw lieven super-M!LF*-mannen gemaakt! :-)))
En ja, 't lijkt wel of sommige ma's hun gevoel voor humor samen met de moederkoek werd weggesmeten. :-o
*M!LF: dat programma waarbij "weg met de nieuwe man!" de leuze is. Echt wel grappig trouwens.
Trouwens ... "Nood breekt wet" is hier niet 't juiste spreekwoord. Tenzij dat je er voor jezelf een 'wet' van gemaakt hebt, dat je dinges alleen moet doen. Een beetje juist dan toch. :-D
BeantwoordenVerwijderenBeddengoed ? Ik heb er ooit eens iets over geblogd ergens in 2006.
BeantwoordenVerwijderenHet ging over de was ervan. Enjoy !
BABOESJKAWAS
Ha ! Vechten met de dekbedhoezen. De beddengoedwas eindigt immers altijd als een soort Baboesjkapoppetje. Het is een heel getrek om die hoezen uit de wasmachine te krijgen, een loodzware bevalling. Ze zijn immers hoogzwanger van alle andere wasgoed dat met hen heeft rondgeslingerd en dat ze helemaal opslokken. Ik moet flink mijn best doen om de buitenste dekbedhoes uit de trommel te trekken. Hier kan een gynaecoloog nog eens iets van opsteken, of neen, het lijkt eigenlijk meer op het kalven van een koe.
Als ik 'het pakket' met veel gezucht eindelijk zonder forceps uit de trommel heb gekregen, verwens ik mijn slechte gewoonte de onderkant niet eerst te hebben dichtgebonden. Het scenario is immers altijd hetzelfde : ik steek mijn kop in de nog natte hoes en vind er een onderlaken dat een kussensloop heeft opgeslokt dat vervolgens een andere kussensloop heeft opgeslokt dat vol kousen en zakdoeken zit.
Uiteindelijk krijg ik, redelijk gefrustreerd, alles wel uit mekaar.
Ja, redelijk gefrustreerd en daar kan zelfs de wolkenfrisse wazverzachter niets aan veranderen.
Tot zover het beddengoed.
Is bij alleman van datte!
BeantwoordenVerwijderenMaar die vergelijkingen :-)))
En dat 't idd zo simpel is als dicht doen hé? Met een euh ... elastiekske?? 'k Zie 't mij ook nog niet doen ze. :-/