tips voor wie wil leren crocheteren ...

met de dvd van de Veritas.

Zij die de dvd gemaakt hebben, zijn verzekers heel ervaren in het haken en zijn blijkbaar hun sukkelperiode ondertussen vergeten. Er worden namelijk een paar bijzonder belangrijke aanwijzingen over 't hoofd gezien.

Maar ik, ik weet dat nog héél goed. Alsof 't gisteren was! Terwijl het toch al van voorbije maandag geleden is dat ik er ooit mee startte.

Vandaar een paar tips.

• Kijk u net als ik onozel naar waar ze die naald precies steken en hoe ze de draad nu eigenlijk omslaan tot dat ge 't met uw ogen dicht voor u ziet. Maar probeer nog niet om het na te doen!

• Kijk – net als ik deed ná lang en veel vloeken en miljaren, omdat mijn luskes te strak, te los, te beweeglijk (lees: wegschuivend en compleet onbruikbaar of zelfs foetsie!!) waren – héél goed naar waar de madame haar vingers zet. Want 't is niet dat ge daar ongestraft uw goesting mee kunt doen!

• Neem de haakpen tussen de duim en wijsvinger van uw rechterhand. - Ja als ge linkshandig zijt, moet ge hier alles omdraaien hé. - Want ja, dat speelt toch wel een rol ja.

• De draad die van de bol komt en ge met wat chance al aan uw haaknaald vast gekregen hebt, die laat ge over de vingers van uw linkerhand lopen en tussen uw ring- en pinkvinger door, zodat ge hem met die twee vingers wat kunt vastpakken. Geloof mij, als beginner komt 't van pas dat ge dat kunt.

• En dan eens ge aan het echte geworstel begint, is 't de bedoeling dat ge met de middelvinger van uw rechterhand de lus op uw haaknaald vasthoudt terwijl ge de naald beweegt om er op spectaculaire manieren draad om te wikkelen. Als de draad errond geslagen is, verzet ge die middelvinger naar dat stuk draad. Soit, altijd uwe middelvinger van uw rechterhand op 't laatste wat ge op die haaknaald gekregen hebt.

• Als ge dan zover geraakt zijt dat ge iets door een lus hoort te halen, dán is 't de bedoeling dat ge met de duim en wijsvinger van uw linkhand de lussen waar ge door moet, vasthoudt en de blokkade met de middelvinger opheft. Als ge die niet vasthoudt, dan hebt ge voor zoals ik, dat ge er halfweg door geraakt en dat is leutig als ge graag opnieuw en opnieuw en opnieuw begint, maar 't is zonder dat ook lekker lastig genoeg in begin.
  Ge moet natuurlijk wel garen nemen dat uit veel verschillende draadjes bestaat hé, zodat ge er zo telkens één of twee van de zevendertighonderd kwijt kunt spelen en “allez, herdoes!” tegen uzelf kunt roepen.
  

• Om iets door iets anders heen te trekken, is 't ook handig om de eerste iets een beetje aan te spannen rond uw haaknaald voor ge het door de tweede en eventueel derde en vierde iets probeert te trekken. Ja, sorry. Er komen inderdaad momenten dat ge een lus door drie andere moet krijgen. Daar komt de draad-tussen-ring-en-pinkvinger-van-de-linkerhand extra van pas.

Volgende tips zijn vooral bedoeld voor mensen die zó veel naar masochisme neigen dat ze heel den hannekesnest na een uur nog niet op de grond gesmeten hebben, om er een danske op te placeren.

• Weet dat ge naar uw haakwerk zult grijpen op elk moment dat ge iets anders waar ge zo lekker door opgekasjt werd even aan de kant laat. Omdat ge in tegenstelling tot bij zoveel andere situaties hier enkel uw eigen lompe poten kunt verketteren en dat doet 't hem toch hé?

• Houdt er rekening mee dat 't een perfecte bezigheid is voor mensen die elke godsgrondigen dag uren en uren tijd over hebben. Ge zult zien, op nen ik en ne gij zijn er drie of meer uren om, kunt ge uzelven voor 't hoofd slaan bij de bedenking dat dit niet in uw schema past en u volkomen terecht afvragen of 't misschien geen tijd wordt om zo'n kap met een tiretteken aan te schaffen.

Allez ... ik ga nog wat aan 't mijn verder doen. 't Bestaat tot nu toe uit een centraal punt met vandaar uit allemaal lange, smalle friengelkes, want de Veritas madame zegt bij elke nieuwe steek “Begin met een ketting van losse.”. En 'k heb nog veel van die strengen vandoen om aan een mutske te geraken dat over mijnen dikken, dikke keikop kan!!!