Toen ik vijftien was, ging ik bij warm weer 's nachts tijdens het uitgaan naakt zwemmen in een vijver. Maar dat is negentien jaar geleden. Ondertussen weet ik (meen ik) bijgod niet meer waar de place to be is, wie je moet kennen om iemand te zijn en al dat soort onzin verder.
Maar!!!!
E is net als ik bezig met podiumkunsten en had afgesproken om mee voor randanimatie te zorgen op een verjaardagsfeest. Voorbije dinsdag was er bespreking en ik moet zowat groen hebben uitgeslagen van jaloezie. Het ging om een fuif in een bos! Een bosfeest!! Een 'bosfeesje', zoals dat dan heet.
Nu moet je weten dat E geen moer geeft om bomen in een troep of troep in en tussen bomen. Terwijl ik mij in gedachten al net als Nastassja Kinski in Cat People in mijn blote flikker achter een konijn zag aanlopen - om het volkomen zachtaardig vast te pakken, te begrijpen, ovla kudukio bimoezo.
Zoals altijd inviteerde ik mezelf om mee te helpen bij de voorbereidingen. Of mensen nu mijn ideeën willen kennen of niet, ze krijgen ze te horen. Korte tijd later gaat het steeds van:"Ik heb dat nog liggen." (vul aan met: kan dat doen, weet waar je dat kan vinden, ...).
Over en weer mailend over de afhandelingen, kreeg ik plots bericht:"Ik weet niet of dat duidelijk was, maar gij moogt natuurlijk ook naar 't feest komen hé!"
Jééééééé!!! Joepie, de poepie doepie!!! Ik mag nog eens met de coole kindjes meespelen!!! Choh ... een bosfeest ... Ze hebben er al geregeld één georganiseerd. Ja, zij! Maar ik heb dat nog nooit meegemaakt. Ik ben voor feest, voor bos en voor mensen die een beetje ongewoon doen en nu is er de combinatie van de drie. En ik ben uitgenodigd!!
Wij dus naar 't feest. Fij-ij-ij-ij-ij-n ...
De jarige wordt geblinddoekt naar de dichtstbijzijnde parkeergelegenheid gereden en vanaf daar te voet, zonder zaklamp het bos in geleid.
Eén generator zorgt ter plekke voor voldoende stroom om een kleine discobar en een paar lichtkettingen aan gang te houden. Met planken is een zithoek gemaakt. Aan de bomen hangen glazen bokaaltjes met theelichtjes erin, stenen potjes als asbak en verschillende vuilzakken om afval gesorteerd te kunnen weggooien. Er is deftig bier, goedkope cola (wat maakt het uit), water, sangria, watermeloen in vodka en er liggen dikke trossen met kleine bessen. De feestlocatie is wat afgebakend door middel van zeilen en wandtapijten. En je kan zelfs met een bal naar een piramide lege concerveblikjes gooien. Plus de randanimatie natuurlijk!!!! Echt wel fij-ij-ij-ij-ij-n ...
Zoals ik al zei, werd de locatie al veel vaker gebruikt en er waren nog nooit moeilijkheden geweest. Soms is er zo'n tachtig man. Nu is het rustiger. Ondanks de benzine nog niet op is, valt de generator (uit zichzelf!) stil. De flikken komen daar toch wel toe zeker! Ik meen het echt als ik zeg dat ik niets tegen de flikken heb en het vaak wat té gemakkelijk vind om hen altijd voor dom te verslijten. Een paar uitspraken die mijn gelijk in twijfel trekken, wil ik u niet onthouden:
- Wat is de bedoeling?
- (met de zaklamp op de discobar gericht) Is hier muziek gespeeld ook?
- We gaan het diensthoofd oproepen en komen dan met hem terug, allez, als hij 't zal vinden.
- 't Is wel goed gedaan zo met die lichtjes aan de bomen. We hadden het zelf niet beter kunnen doen.
Nog even iets min of meer naast de kwestie. Maar 't moet. 't Wordt wel duidelijk waarom. Toen E en ik het een tijd terug hadden over de bespreekbaarheid van gekke voorstellen, zei ik dat het de max is als je daar niet al te geremd in bent. "Bijvoorbeeld: als ik nu heel graag een keer zou willen kakken in 't bos en ik zou dat leuk vinden als jij meedoet, dan moet ik dat toch gewoon zeggen?" Het is een inside joke sindsdien.
Op 't feest hingen de toiletrollen aan de rand van 't gebeuren, om het nodige mee te nemen naar een rustiger plekje. Ik:"Nu moet ik niet kakken zeg!"
Na het feest. E en ik stappen om rond half vier te voet met ons tweetjes terug naar de bewoonde wereld. Er zitten twee konijntjes op ons pad. E is een eerder rustig type, dat nu plots achter die stampertjes aanzit om ze te pakken. Ik zweer het, ik had niets verteld over mijn CatPeople-fantasie.
Vandaag gingen we racketball spelen. E sloeg een voet om en heeft geen breuk opgelopen, maar kreeg toch een voorlopig gipsverband en mag nu enkel met krukken lopen.
Toegevoegd op zaterdag 6 oktober 2007:
Waar blogs lezen al niet goed voor is. Dankzij een van de commentaren op Michel Vuijlsteke zijn 'Op een presenteerblaadje', kwam ik teweten dat naaktzwemmen in 't Engels 'skinny dipping' heet.
Letterlijk vertaald:mager soppen. Als 'skinny' hier voor 'vel' staat, dan ga je je vel soppen. Gek hé?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten