Gisteren aan de kassa van de Delhaize een potje 'Choco & Fruit' gekregen. 'k Had een beetje gehoopt op een mengeling met sinaasappel, want orange cakes vind ik yummie! 't Was met peren. Ik héb choco en ik héb peersiroop. Dat kan ik dus evengoed zelf fabriceren door ze samen op mijn boterham te smeren.
'k Heb zo'n Delhaizekaartje om punten mee te verzamelen. Zouden ze dat bijhouden, dat ik choco en peersiroop kocht en me daarom die combinatie cadeau doen? Naah!
Ze zouden 't beter wel doen. Ze doen daar toch wel iets mee, met al die gegevens over mijn koopgedrag?
Iemand zei me ooit, dat hij dat soort kaartjes niet wilt, omdat 'ze' daarmee dus weten wat je allemaal koopt. Ik moet toegeven dat ik 't nut er niet meteen van inzie, om dat geheim te houden. Bij mijn weten worden er in de supermarkten tot nog toe geen illegale producten verkocht. “Ja maar, 't gaat om mijn privacy.”
Kan iemand mij één product uit een supermarkt noemen, dat ook maar de minste interesse van eender welke organisatie zou kunnen opwekken? De Pabo catalogus bijvoorbeeld. Dat is iets anders. Dat je niet graag hebt dat de postbode zich levendig kan indenken hoe jouw seksleven eruitziet, daar kan ik inkomen. Maar in een supermarkt!? Condooms komen nog ergens in de buurt. Maar al zou je een heel mandje volladen. Dat maakt jou niet de moeite van het 'goed in de gaten houden' waard!
Trouwens, een mens zou hen er kunnen op wijzen dat 't vroeger niet veel beter was. 'Alice van 't winkelke' zal ook wel van al haar klanten geweten hebben wat ze kochten. En Alice, zoals ik het type zie, vertelde het dan ook nog graag door aan al die er wilde naar luisteren.
Dat mankeert er nog aan: een jaarboek uitgegeven door de supermarkt, waarin de top vijf producten van al haar klanten gepubliceerd wordt! Vroeger bij Alice moest je 't zelf opschrijven, da's 't enige verschil. 't Zou alleszins meer gelezen worden, als het magazine dat ze nu in de bus droppen.
Een naaister die voor een poepchique boetiek werkte vertelde me ooit dat 'Madame' - van die boetiek - vlak voor haar bij de slager was. “Twee niertjes en een staartje” Dat was wat Madame had gevraagd. “Kijk ne keer jong ... Twee niertjes en een staartje begod! Daar wordt ook goed gegeten hé?” werd me smalend toevertrouwd, omdat bij haar wél een ferme lap vlees op de borden gelegd werd. 't Feit dat die er bijlange niet uitgehongerd uitzag, speelde geen rol.
Nu aan de kassa's van de supermarkten worden al je aankopen minstens twee keer gescand. Een keer door het toestel dat de prijs opgeeft en door de klant voor én achter je. Wat doet een mens als je daar staat te wachten? Kijken wat een ander koopt en proberen om aan de hand daarvan een beeld te krijgen van wie ze zijn. Als je met mij aan de kassa staat, is dat 't geval. Ik doe dat. En ik zie anderen ook kijken en hun blik neerslaan als ik het zie.
Maar van mij mag dat hoor. Ze mogen mij zelfs vragen of ik dat al eerder gekocht heb en of 't op iets trekt. Neen, dat zou dom zijn. 'k Zou een keer met mijn ogen moeten rollen en antwoorden:”Neen, 't trekt op niks maar ik koop het toch nog eens!”
Zouden er klanten bestaan, die het rustigste uur in de winkel afwachten om zo discreet mogelijk te shoppen? Zie je ze al gaan, met een caddy om alles in te verstoppen? In elke gang wachten tot hij helemaal leeg is, voor ze iets uit een rek nemen. Flap open, stuff erin en flap meteen weer dicht? Altijd wachten op een moment dat er geen kat aan de kassa's is en nooit veel in één keer kopen, om alles zo snel mogelijk terug van die lopende band te hebben? Maar de kassierster zou 't weten. Ze zouden zich moeten verstoppen achter een hoed of een muts, een grote, donkere bril en een sjaal tot voor hun mond.
Dat is het! Daarom dragen die vrouwen boerka's! Zij en/of hun mannen willen niet, dat anderen weten wat ze kopen!! Die moeten enkel nog een zonnebril opzetten en ze zijn klaar om naar de winkel te gaan. Daarom hebben die boerka's ook allemaal dezelfde kleur!
Enfin ... Om u maar duidelijk te maken, dat ik het gevaar van zo'n kaartje niet direct kan zien.
Ah en de zwart-geld-theorie ... Laat die ook maar zitten. “Als ge voor meer geld koopt, als dat ge officieel verdient, dan ... hé. 'k Moet het u niet uitleggen hé?” zei die gast die dat principieel niet wilt gebruiken. In 't zwart werken is onze nationale sport, dat weet ik. Maar als je dat zwart geld, bij gebrek aan toffe dingen om mee te doen, moet opgebruiken in den Delhaize?! Goe bezig!!! En als je officieel zo ontzettend weinig verdient, dat je daarmee niet toekomt om gewoon naar de winkel te gaan. Dan is er denk ik veel kans dat de fiscus u sowieso, vroeg of laat wel op 't matje zal roepen.
Als iemand mij toch kan uitleggen welke dreiging daar op lange termijn achter schuil gaat, mag hij het mij altijd schetsen in een reactie.
haha, leuke lectuur!
BeantwoordenVerwijderenIk denk ook dat ze wel iets met die gegevens doen en daarbij voel ik mij niet meteen geschaduwd door de staatsveiligheid.Ik weet het eigenlijk niet maar volgens mij is het voor winkelketens eerder een meetinstrument om te zien welke produkten op welk moment "in" zijn.Soms heb ik de indruk dat ze die statistieken ook gebruiken als basis om kortingsbonnen uit te geven.In ieder geval vind ik het geen schending van mijn privacy, maar ja, dat is mijn mening,hé.
Aan het kijken wat de klant voor mij op de band legt, bezondig ik me ook wel ('tis onbewust als je staat te wachten) en mij brengt het soms op ideetjes, zo van "dit of dat heb ik al lang niet meer gegeten, 'k zal dat volgende keer ook weer eens meenemen"
En wat is er mis met niertjes en een staartje? Wie durft te beweren dat er alle dagen steak op tafel komt? Nogal eentonig. En wie weet was dat wel voor 'thondje van "madam" maar daar staan kwatongen niet bij stil natuurlijk. Waar ik meer moeite mee heb is dames die aan de kassa van de Aldi een oproep krijgen via hun GSM en dan zonder blozen opnemen met "o! Hallo! Ik sta hier juist in de Delhaize!" Daaaar krijg ik het van!
En wat vind je van "beenhouwer, is dat gehakt vers?" Alsof die man gaat zeggen "neen madam, 't is nog een restje van verleden week"
Enfin, ik haal gewoon wat ik nodig heb waar ik wil en laat me daarbij niet stresseren, basta.
- kortingbonnen gebaseerd op wat de klanten kopen? Dat is daarmee dat een mens altijd in zijn eigen zegt:"Waarom zit daar bijna nooit iets tussen wat ik nodig heb?!" Ze geven alleen een bon voor wat anders niet verkocht geraakt natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderen- heb nog nooit zo'n kakmadame voor mij aan de kassa van de Aldi gehad en ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik daarop zou reageren. Stomverbaasd of met een lachbui?
- wil je weten wie 'niertjes en een staartje' te min vindt? herinner u een verhaal over een vrouw die haar kookfornuis van de hand deed ...
- het antwoord van de beenhouwer! :-D !!!!
Het gaat niet over de mensen van de supermarkt die aan die gegevens kunnen. Die gebruiken die tenslotte alleen maar om een beetje reclame te versturen en eventueel hun aanbod wat aan te passen.
BeantwoordenVerwijderenHet gevaar met deze dingen, is perfect zichtbaar bij onze amerikaanse vriendjes. Daar data-minen ze de gegevens van de winkels, bibliotheken, luchthavens en weet-ik-veel en noemen ze u op basis daarvan een "potentieel terrorist". Waarom? Misschien omdat u nooit varkensvlees koopt en boeken leest over chemische stoffen. Het probleem met al die gegevens is dat het zo ontzettend gemakkelijk is om ze uit de context te rukken en mensen ermee in een slecht daglicht te plaatsen.
Allemaal dingen die een overheid meer macht geven over de burgen. En dat kan nooit de bedoeling zijn.
@anoniem: dat kan alleszins 'onze' bedoeling niet zijn. 'k Vind het een beetje spijtig dat je misschien groot gelijk hebt!
BeantwoordenVerwijderenIn elk geval bedankt voor je mening!!