"D'r zit een spinnekop aan 't venster in de keuken."
"Ja? Wa voor één?"
"Een dikke!"
"Ah ja? Zo'n grote?!"
"Z'é een dik lijf!"
"'k Zal ne keer kijken."
... dP gaat dus kijken ...
"Choh ... 't is een kleintje."
"Ja maar z'é een dik lijf."
"Ze gaat hier blijven zitten ze, want ze is een netteke aan 't maken."
"Een netteke?! Kijk! 't Komt tot hier!!"
Huisgenootje wijst verbouwereerd naar de hendel om 't raam te openen midden 't venster. De spin zelf zit helemaal bovenaan in de hoek. Ja 't kind weet haar constructie te verankeren.
"'k Zal ze dan buiten zetten."
De foto geeft haar niet goed weer, omdat ik haar nog niet uit haar spinsel wou porren. 't Is maar om een gedacht te geven van hoe relatief 'een dik lijf' is. Want ja, moest ze zo van die lange Tegenaria-poten gehad hebben, dan had haar lijf minder dik geleken.
Dat gesprek was euh ... een dag of drie geleden meen ik. Ondertussen heeft de dikke madame vlakbij de klink een coconnetje achter gelaten.
Ik denk ... dat 't nu toch zo stilaan tijd wordt om haar en haar kindjes in de maak naar veiliger oorden te evacuëren ...
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten