Ik ben een slappe vrouw!

.
Nono duwt met haar kop tegen het kussen waarop mijn laptop ligt, tot hij bijna van mijn schoot kantelt.
"Nono!" roep ik berispend uit. En een paar seconden later herhaalt mistanguette haar actie.
Als een beest bedelt om iets van voedsel uit de hand te krijgen, kan ik daar goed aan weerstaan omdat ik er geen schooiers van wil maken. Maar vragen om affectie, daartegen ben ik niet bestand. Dus leg ik de laptop ostentatief aan de kant. Zij kijkt gederangeerd. Ik pak haar op en plof haar op mijn schoot. "Als ge er om vraagt, dan moet ge hier maar komen liggen ook!" Madame laat zich traagjes door haar pootjes zakken en nestelt zich genoegzaam.
"Ge hebt gelijk jong! Met lief zijn komt ge nergens. Terroriseren, dat is 't middel."

Moest ik een kind hebben, dan zou ik dat constant in mijn armen meedragen, geloof ik.
Moest ik er twee hebben, dan zat er ook nog eens één permanent op mijn rug.
Drie, dan had ik er nog één in mijn nek zitten.
En moest ik effectief vier koters hebben, zoals ik bedacht in 'Gij zijt een slechte vrouw!', dan had ik er dus één in elke arm, één op mijn rug en één in mijn nek.


Wie een kleine dochter heeft, pak haar op en dans op dit nummer dat volgens mij prachtig weergeeft wat kleine dochters zijn.
Aan wie geen kleine dochter heeft: er zitten een paar mighty fij-hij-hijne foto's in de reeks ;-)

Lenny Kravitz - Little Girl's Eyes





'k Geloof dat madame nog een keer als blogonderwerp wou fungeren, want nu dit geschreven is, trapt ze 't af.
.