echt verhuizen zonder van huis te veranderen

.
Voor wie de achtergrond niet kent: E en ik zijn nadat we hebben beslist om niet langer als 'koppel' te proberen opschieten, 't zelfde huis blijven delen. Er was geen enkele reden om dat niet te doen, omdat we geen moeilijkheden hadden met elkaar en dat delen voor ons allebei enkel voordelen had. We wonen dus wel met twee samen, maar niet 'samen' in een oud herenhuis.

De evolutie van koppel naar maten/huisgenoten startte concreet met het nemen van afzonderlijke slaapkamers. En eigenlijk is het daar lang bij gebleven. Gevolg: als één van ons twee iemand over de vloer kreeg waarmee bij voorkeur persoonlijk contact was, moesten we dat goed plannen en afspreken, want dan moest een van de twee de plaat poetsen. Lastig! Want uiteindelijk moest er dus wel altijd iemand 'van huis' weg. En op nen ik en ne gij is dat zomaar niet geregeld. Spontaan zo'n bezoek konden we vergeten.

't Feit dat we enkel apart sliepen en voor de rest - bij gebrek aan eigen stek - eigenlijk gewoon alles in dezelfde ruimten bleven doen als voordien, zorgde ook voor een stagnatie. Er kwam geen schot in een volledig beleefbaar nieuw sociaal leven én wat me plots nog meer begon te storen, was dat we nog altijd constant rekening moesten houden met elkanders smaak, mood, activiteiten, ... Als koppel is dat soms al niet simpel en als kameraden neem je elkaar dat natuurlijk niet kwalijk, maar toch begon die behoefte aan 'ons eigen ding kunnen doen' te versterken. We zijn altijd al mensen geweest die op tijd wat ruimte voor onszelf nodig hadden. 'k Veronderstel dat 't op zijn minst begrijpelijk te noemen is dat 't nog toenam.
Dus ... ging ik de mogelijkheden om dat op te lossen overlopen. (E heeft geen boodschap aan uitdokteren van zulke dingen en ik doe dat vanzelf.) Op een andere plek is een huis dat even groot is, ingedeeld in drie studio's. Ruimte moest er dus toch wel genoeg zijn?!

Er is een gelijkvloers en twee verdiepen. Beneden is er een gang, woonkamer, daarachter nog een kamer tussen die living en de keuken, dan dus de keuken, toilet en de badkamer, binnenkoer en nog een ruime kelder. Op het eerste verdiep zijn er twee kamers en op het tweede nog een kamer en een grote zolder.
Nu gebruik ik één kamer op 't eerste als slaapkamer. De andere kamer is 'den bureau' - hele ruimen bureau! E gebruik de kamer op 't tweede als slaapkamer.
We gaan dat herverdelen. De ruime living beneden wordt 'mijn plek'. De volledige eerste verdieping 'zijn plek'. De kamer op 't tweede wordt dressing en er kan eventueel nog wat andere stockage gebeuren. De zolder, kelder, achterkamer, keuken, badkamer en binnenkoer blijven gemeenschappelijk. Op die manier hebben we volledig afzonderlijke leefruimten, waarmee en waarin we doen wat we willen, zonder dat één van ons uit de weg moet. We kunnen dat deel dan ook indelen zoals we dat zelf 't liefste hebben en noem maar op. Tegelijkertijd houden we 't gemak van een ruime woning, zonder dat elk op zich de volle pot moet betalen. En, én!! Het immense voordeel dat we bepaalde taken kunnen blijven verdelen en dus ook niet alles, alles, alles alleen moeten doen.
Als 't moest zijn dat een van ons ergens anders wil gaan wonen, is het mogelijk om een andere huisgenoot te laten intrekken. Dat was voordien ook niet te doen.
Ik ben echt wel blij dat E héél content was dat ik daarmee aan kwam draven. Enfin, wij zien dat helemaal zitten.

Gevolg: heel veel gesleur met spullen, creëren van kast/bergruimte op andere plekken. 't Is niet als een echte verhuis, maar er komt toch redelijk wat bij kijken. 't Idee van hoe 't zal worden, motiveert echter wel en geeft dus extra energie. Ik klaag niet!!
.