.
Vorige week een fijne babbel gehad over het nut van religie als politiek instrument. En nu schrijft Target in 'Rouvoet heeft psychische hulp moeten ontberen' over de zoveelste politicus die een beangstigende, op religie gesteunde aanpak hanteert. Dan begint het bij mij te kriebelen.
Ik herhaal eerst en vooral een alinea uit het stuk 'eerbetoon' dat ik eerder schreef, omdat het o zo relevant is bij de rest die ik kwijt wil:
"... Dat er een klein deel is dat genoeg verstand heeft, om zelf een evenwicht te vinden tussen volle bak genieten van wat de natuur voor ons heeft mogelijk gemaakt en ervoor zorgen dat het voorzien in levensonderhoud niet uit 't oog verloren wordt? Als dat zou kloppen, zou dat de zoveelste reden zijn om te vermoeden dat geïnstitutionaliseerd geloof ideaal is als politiek instrument. Moet men effectief geestelijk iets beter bedeeld zijn of volstaat wat geluk, om niet te moeten leven volgens de regels die door een handvol slimmeriken zijn gemaakt om de massa te besturen, en te weten dat de wetmatigheden van de natuur de enige zijn waar we effectief nooit en nergens onderuit kunnen? Een deel van ons is niet onderdrukt. De vrije geest realiseert zich vast gemakkelijker dat seks hebben – waarbij alle betrokken partijen deelnemen uit vrije wil, ja!!! - volkomen natuurlijk en gezond gedrag is, waardoor noch de vogels uit lucht vallen, noch een berg de zee in rolt."
Bij Target zijn stuk gaf ik de reactie:"Obscurantisme als antwoord op het feit dat de niet tot degelijk nadenken in staat zijnde massa zonder 'god of gebod' niet meer te leiden lijkt?" Tijdens de leuke babbel vorige week gaf ik als argument voor religie als politiek wapen, het feit dat geen enkele door de mens ontwikkelde vorm van controle de effectiviteit van een goddelijke macht kan evenaren. En die twee stukken hadden deel kunnen uitmaken van één en 't zelfde gesprek.
Het is erg, neen zeer erg te moeten vaststellen dat vertrouwen op het gezond verstand van de mensheid een blunder van formaat lijkt. De meerderheid van de mensen blijkt nu eenmaal niet in staat om zich door dat gezond verstand te laten leiden tot voor de maatschappij constructieve keuzes. Zij die grootse dingen deden, waren maar al te vaak net diegenen die niet in de pas liepen. Maar we weten toch dat in de groep verloren schaapjes, het aandeel dat tot grootse ideeën in staat blijkt uiterst minimaal is. Wat moeten we doen? Wat moet het politieke bestuur doen? Blijven hopen dat de huidige structuur van onze samenleving degelijk genoeg is om echt iedereen te leiden in die mate dat hij dat nodig heeft? Dat heeft toch geen enkele zin? Geef mensen de mogelijkheid om te ontsnappen aan de verantwoordelijkheden waar ze wat vies van zijn of die ze te lastig vinden en ze zullen het niet nalaten om tot bijzonder creatieve oplossingen te komen. Geen enkele menselijke verwezenlijking kan de mens in dat gareel houden dat voor de grootste gemene deler het beste is. Enfin, toch geen enkele die het functioneren van de samenleving niet dusdanig in 't gedrang brengt, dat er niets meer te leiden valt. Een goddelijk wezen dat altijd en overal aanwezig is en elke stap die we zetten kan volgen daarentegen! De jonge vrouw die deelnam aan de babbel vorige week zei:"Maar dan leven mensen toch onder constante, gek makende angst?" Ja en neen. Wie doet wat hij moet doen, hoeft niet te vrezen, toch? En daarbij komt nog dat angst nu eenmaal het enige middel is dat effectief is gebleken om grote groepen mensen in de hand te houden. Beloning zou véééél aangenamer en vast zelfs effectiever zijn. Maar then again, waarom is 'den hemel' erbij gesleurd, dacht je? Zoals 't zou kunnen zijn moest alleman 'braaf' zijn, dat is hier (nog) niet te bereiken. Dat is ondertussen al wel duidelijk. Maar we hebben die wortel om de ezel te lokken wel nodig. Dus gieten we 't in een vormpje waarvan niet kan bewezen worden dat 't er niet is.
En ik weet wel dat 't schoon zou zijn, moesten we wel op 't punt geraken waarbij iedereen in staat blijkt om de beste keuze te maken voor zichzelf én anderen. En ik ben zelf zodanig sterk idealistisch ingesteld dat ik blijf geloven dat 't mogelijk is. Maar ik ben niet ziende blind en wil daarom niet ontkennen dat 't vast niet voor de eerstvolgende generaties zal zijn.
Er is bijvoorbeeld onderwijs nodig dat daarop gericht is. Maar een plotse ommekeer is ondenkbaar en absoluut nutteloos. Er zijn te veel mensen die er voordeel bij hebben om te zorgen dat er een flink deel dom blijft. En die 'te veel mensen' zijn niet enkel de machthebbers. Ook u en ik! Het is niet haalbaar om mensen binnen een korte tijdspanne te brengen van 'stompzinnig geboren en gebleven, achter de vuilkar lopend' tot verstandelijk in staat om in te zien dat elke taak bijzonder waardevol is en nergens iets minderwaardig over op te merken valt.
Als we er dan ook nog een keer rekening mee houden dat we slechts hééél traag evolueren naar een maatschappij waarin geen plaats meer is voor geestelijk minder bedeelden en het etisch niet te verantwoorden valt om de zwakke schakels waar het kan nu alvast uit de ketting te halen, moet het toch duidelijk zijn dat er grote en afschuwelijk sterke lichten nodig zouden zijn om de droom die we met zijn allen najagen binnen relatief korte tijd te verwezenlijken?
En ondertussen? Wat doen we met al die escalaties waardoor de bestuurlijke macht de handen evengoed permanent in het haar kan laten zitten? Ik moet toegeven dat ik het grijpen naar obscurantisme echt wel kan begrijpen. Van al die mensen die dat soort van bestuur zo zonder blikken of blozen met de grond gelijk zouden willen maken, hoeveel daarvan hebben zich al de vraag gesteld hoe het dan wél moet en wat de mogelijke gevolgen zijn van het laten begaan zoals nu al geruime tijd gedaan wordt? Wie van hen accepteert complete anarchie als extreem, maar evengoed wel denkbaar alternatief én realiseert zich dat er geen tijd meer zou zijn om van hun dierbare vrijheid te genieten, omdat ze constant zouden bezig zijn met overleven? Als je bedenkt dat er nu al talloze mensen zijn die zoeken naar wegen om te ontsnappen omdat ze de druk niet aankunnen, wat zou 't dán geven? Dan kunnen we de spinazie in de stamppot meteen vervangen door cocabladeren, de floristen kunnen hun serres maar beter direct vol pappavers zetten en de pruimen worden niet meer gegeten want die moeten allemaal de ketel in om er likeur van te stoken.
Al moet ik wel toegeven dat Target zeker en vast een punt heeft als hij wil zeggen dat het ronduit gevaarlijk en totaal niet constructief is als er een geflipt konijn wordt aangesteld dat zelf gelooft in de bullshit die hij aan de massa wil verkocht krijgen. Dan beter zoals mijn gesprekspartners van vorige week en ik hadden bedacht. Door het bewuste onopgemerkte boodschappen over 'het bestaan van god' en 'zijn gebod' selectief verzenden via tv. Iedereen die kijkt elke keer een test laten doen. Wie onvoldoende scoort, krijgt die boodschappen. En op de VTM en consoorten zouden ze standaard mogen worden meegegeven.
Allez ... Genoeg zware kost. Tijd voor muziek!!
Guns 'n Roses - Welcome To The Jungle
.
.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten