Zondag Kakdag!!

.
Opgestaan met f*cking buik-, onderbenen- ,achterkant van knieën- en enkelpijn, een voze vermoeidheid en een gat in mijn goesting. Allemaal de schuld van dat harmonencircus.
'k Dacht: ik moet bewegen, daarmee zal de pijn weggaan. En als de pijn weg is, komt de goesting al gemakkelijker weer. Eerst ne koffie en nen boterham.

Gebeld naar E - die in Brabantse contreien verkeert - ivm iets praktisch, maar nam niet op.
Ik haak in en wordt opgebeld. Dacht: ha, hij belt terug. 't Was mijn grootmoeder die ik in geen drie maanden nog had gesproken. Ze had zich afgevraagd of ze wat misdaan had. We zijn nu zo'n twee uur en een half aan de telefoon geweest. Had ik haar vraag beantwoord, dan had ik daarmee niet toegekomen. Maar wat gepasseerd is, is gepasseerd en als ik haar spreek over wat me ooit pijn deed, zegt zij:"Dat heb ik nooit gezegd ze! Dat was MIJN moeder die dat tegen mij zei." tssss ...
Ondertussen een tweede oproep die doorkwam, die achteraf van mijn bonne bleek te zijn. De andere vrouwelijke grootouder. Ook al lang niet meer gebeld, omdat ze ALS ik haar bel na een paar minuten van armoei zegt:"Allez, 'k ga u dan laten hé." omdat ze niet weet wat vertellen tegen mij en geen boodschap heeft aan waarmee ik bezig ben.
Ik en familie ...

Dan naar E teruggebeld. Wel antwoord. Babbel, babbel, tetter, tetter ... over de feesten in Brabant, de vorderingen hier, over hoe 'n goed gedacht dat toch was om die interne verhuis te doen, omdat we geen van de twee graag op elkaars zenuwen werken, maar toch graag doen wat we graag doen, enz.
Uiteindelijk is 't dan ver zes uur en heb ik nog altijd geen beweging gehad en is de smeerlapperij dus nog altijd niet uit mijn lijf.

Dan had ik mezelf ook nog een keer verplicht om de giga-afwas te doen voor ik doorga met wat ik veule plezanter vind. Goed dat de MP3-speler met boksen bij mij stond, zodat ik een playlist kon beluisteren ondertussen en Rage Against The Machine mij door 't laaste - de potten en pannen - geholpen heeft.
Dan had ik honger en moest dus eten.
Dan nog wat onnozelheid van werk gedaan dat 't tellen niet waard is en 't geen waar ik naar uitkeek - het fabriceren van mijn kastdeuren - is er niet van gekomen. En als ik er nu nog aan begin, zit ik vannacht om half twee nog bezig en ik moet optijd gaan slapen. 'k Heb trouwens nog altijd buik- en vanallespijn.

En dan is er - volgens E vertelde - op de feesten ook nog een keer een gast neer geknuppeld met een baseball-bat en zijn er kleine gasten van jonger dan tien, die graven vernield hebben uit verveling en zag ik gisteren in Vranckx dat Bangladesh nu al onderloopt, o.a. omdat corruptie ervoor zorgt dat de rivieren niet deftig gebaggerd worden en 't bijkomend water uit de Himalaya niet kunnen slikken.

Kak dus!!
.