Jaren geleden op La Noche de la Passion kon ik zowat op alle hier bij ons populaire muziek dansen: bachata, merengue, salsa en cumbia. Maar ondanks ik met mi compinche Latino meermaals sprak over tango, moest ik me content stellen met kijken naar hoe de anderen zich smeten.
Nooit had ik ook zelfs maar de basis van de tango geleerd. Toen ik meewerkte aan een theaterproductie vol bewegingen die op de tango waren gebaseerd, leerde ik nog altijd niet samen met iemand anders laag schrijden. Twee van mijn medespelers gingen nadien cursus volgen. Mijn toenmalig lief zag het niet zitten en mijn ex net iets te veel. Ikzelf kwam er dus niet toe. Tot Pol Van Assche voorbije zondag op 't Boombalfestival een workshop leidde.
Yep! Ik heb geproefd. En yep! Ik ben verkocht. 't Is te zeggen: nóg meer dan voordien.
Het open stellen van elke vezel in uw lijf om zowel de muziek als de meest subtiele signalen van je danspartner binnen te laten. Het toestaan dat je enkel die ruimte kunt gebruiken die hij je biedt en tegelijkertijd hem bespelen door dan meer en dan weer minder op zijn uitnodigingen in te gaan. De trots vanbinnen, het respect van de ander, de overgave aan de partner, ... Het gesprek, debat, de discussie en het bijleggen. Geen enkele andere dans – die ik ken – maakt het mogelijk om zoveel te vertellen door het te laten voelen of net door het te verbergen, als de Argentijnse Tango!!
Omdat er bij nagenoeg elke danscursus een overaanbod aan dames is, ga ik op zoek naar een geschikte danspartner.
Er zijn zoveel elementen die meespelen, dat ik er niet meteen zicht op heb hoe lastig dat zal worden.
- Mijn kijk op tango in voldoende mate delen, dat ik geen pasjes hoef na te apen maar écht kan dansen. Wat niet wil zeggen dat ik meteen héél veel verschillende bewegingen wil kunnen uitvoeren hé! 't Gaat er mij gewoon om dat dansen iets creatief is, wat je met gevoel doet. Het verschil tussen een schilder van ramen en deuren en een kunstschilder zeg maar. Technisch alle stapjes juist zetten, maar geen conversatie voeren, zegt mij niets.
- Om kunnen met mijn gedrevenheid om bedreven te worden en dus niet nerveus worden of vrezen dat ik 'lastig' word als ik nog en nog en nog en nog eens wil proberen.
- Niet vervallen in 'ja, maar gij doet niet' of 'gij doet te veel' of 'te weinig', 'te rap', 'niet rap genoeg', ... Genoeg meegemaakt, toen mijn ex salsa cursus gaf, dat er koppels dikken ambras kregen daardoor. Like the title says ...
- Er geen punt van maken als er bij momenten weer eens adrenaline-stromen voelbaar door mij heen gieren.
- Willen en kunnen dansen met een mini-mensje van slechts 1m58, amper 50 kg., gesierd door een denkrimpel tussen haar zwenksbrauwen - zonder lang blond haar en dikke, dikke loezen. Als je zelf bij de twee meter bent - of stompzinnig in geval 't blond haar en de dikke loezen een absolute must zijn - lijkt mij dat bijgod niet evident!!
Ik ben er vrij zeker van dat er genoeg rondlopen waarmee 't zou lukken. Maar of ik die dan ook nog ga vinden? 't Zal even gemakkelijk zijn als een leuk lief aan de haak slaan. Waarbij dat dienen danspartner dan ook nog een keer moet weten, dat het één niet automatisch het ander meebrengt.
Man, man, man ... Als ik bekijk waar ik zo direct allemaal aan denk, dan is 't geen wonder dat 't merendeel van de mannen 't niet waagt. Al die twijfelaars die weer de strijd met zichzelf moeten aangaan en zich ervan overtuigen dat ze er wél van zouden genieten.
Wish me luck!! En als je 't meent, denk dan een keer na of je zo niemand kent die dat wel zou zien zitten en stuurt hem door.
Onderstaande is niet meteen meer voor mijn toekomstige cavalier en mij weggelegd, vermoed ik.
.
dikke tetten zitten maar in de weg bij het dansen. daarentegen biedt 1.58 bij 50 kilo volop rondsmijt mogelijkheben...
BeantwoordenVerwijderenmaar voor het schitterende voorbeeld in uw filmpje is een enkele workshop toch onvoldoende
vrees ik...
Ik heb één keer een tango-initiatie gevolgd in het centraal station van antwerpen en was ook meteen verkocht. Mijn geklungel is toen zelfs op tv gekomen :) Alleen al de non-verbale communicatie met je partner fascineerde me en heb me laten vertellen dat je bij tango niet "op de tel" moet dansen zoals bv bij salsa. Jeuhj! Het enige wat me tegenstak is het publiek: vooral ouderen, heel erg opgetut en kwam me nogal elitair over.
BeantwoordenVerwijderenZelfs met de pauzeknop in de aanslag lukt het me niet een goed zicht te krijgen op de slip van die dame. Begrijpe wie kan.
BeantwoordenVerwijderen@oogsnoep
BeantwoordenVerwijderenSalsa is voor velen inderdaad moeilijk in begin, omdat het even duurt voor je de details in de muziek echt hoort. Tango, is veel slepender - zelfs als hij snel is - en laat dan ook toe om er als het ware letterlijk in te 'vallen'. Tenminste, voor wie de tijd wil nemen om heel even gewoon stil te staan op de dansvloer en de muziek het werk te laten doen.
De non-verbale communicatie: het praten zonder woorden, waarbij we veule, veule meer kunnen zeggen in één keer, zowel door niet als door wel te antwoorden. Jah ... dát is tango.
Elitair publiek: ja ... in Antwerpen :-p
Neen serieus ... bij Polariteit hier in Gent zijn er zelfs wel wat mensen die nogal 'sjiek' willen verschijnen. Toen we daar met 't theatergezelschap in een van hun zalen aan 't repeteren waren en er daarna dansles was, was 't verschil met sommigen groot. Toch wil ik mij daardoor niet laten afschrikken. In de hoop dat wie de lessen geeft, zich daar niet op richt. Al moet ik toegeven dat die 'sjieke sukkelaars' wel vaak grotere aandachtsponzen zijn op zulke cursussen, ondervond ik zelf (destijds).
@taggart
BeantwoordenVerwijderen'goed' zicht! ge vraagt gij nog niet veel toch!
Tja, inderdaad niet gemakkelijk om een partner te vinden, ben er zelf naar op zoek.
BeantwoordenVerwijderenMaar als ik dan hier zie hoe bevooroordeeld sommigen zijn ("elitair" "opgetut" "chic over willen komen"), dan zakt de moed mij helemaal in de schoenen. Blijkbaar is bij de meesten het uiterlijk nog altijd het belangrijkste. Het "hoe zie je eruit" en niet het "hoe ben je" bepaalt dus duidelijk of je mag meespelen of aan de kant moet blijven toezien. Heren, ik heb geen dikke loezen, zoals DP het zo kleurrijk verwoord, ik ben wel een spring-in-'tveld maar geen groen blaadje meer. Ik leuter ook niet over wat er allemaal in de vezels van mijn lichaam stroomt om het geheel met een licht sexueelgetint sausje te overgieten. Ik dans gewoon graag, en meer zit daar niet achter! Ik vraag van een eventuele toekomstige danspartner enkel dat hij de wil heeft om een dans goed genoeg te leren om er de rest van zijn leven plezier aan te beleven. Linkse voeten? Komaan,zeg! Dat is geen excuus! Bedenk dat als je kan stappen, je ook kan dansen (ik heb dat al meermaals live gezien). Je moet het alleen aandurven om iets te doen waar je plezier in hebt en dan komt de rest vanzelf. Leeftijd en uiterlijk lap ik galant aan mijn laars, plezier hebben in dansen is de boodschap. Nu alleen hopen dat alle moedige mannen nog niet uitgestorven zijn.
@kletsmama
BeantwoordenVerwijderenLaatst wees een vriendin me op de signalen die we (soms onvrijwillig) met onze kleding geven. 't Ging toen specifiek over bloesjes met (een licht) doorkijkgehalte. Ikzelf vind zulke dingen esthetisch heel mooi, op voorwaarde dat het wordt gedragen door een vrouw die geen bh nodig heeft, omdat zichtbaar ondergoed - hoe mooi ook - afbreuk doet aan het geheel. Zij wees me er geheel terecht op dat die doorkijk (aan héél veel mensen) het signaal 'goedkoop' geeft. Zij interpreteren het op die manier, omdat dat het meest voordehandliggende is voor de maatschappij. Het deed me beseffen dat we ongeacht hoe we er zelf tegenover staan, ons moeten realiseren dat ons 'uiterlijk' het eerste is waarmee we iets vertellen aan de mensen die ons (nog) niet kennen. Zo ook een 'sjiek' voorkomen. Afhankelijk van de ervaringen van de persoon die het voorkomen beoordeelt, zal een opgetut of elitair uitziende persoon, net zo goed als een goedkoop/vulgair geklede vrouw specifieke signalen overbrengen. Om het heel karikaturaal te stellen zegt de vulgair geklede:"Ik ben voor iedereen beschikbaar" en de sjieke madame:"Ik ben beter dan ... "
Ieder kleed zich voor mijn part waarmee hij/zij zich het beste voelt. Ik geef er zelf - op bewust vlak - de voorkeur aan om niemand enkel omwille van zijn voorkomen te mijden, niet de slet en niet de sjieke madame. Maar het is volgens mij wel begrijpelijk dat we nu eenmaal gemakkelijker contact leggen met wie min of meer dezelfde signalen uitzendt dan wijzelf.
@taggart: op 2min5!!
BeantwoordenVerwijderen