De kerfstok van een aasgier

Dan sta je daar aan de kassa met een telescoop, twee pakken koekjes, een zak chips, gerookte spekblokjes en twee bakjes champignons. Ze lagen daar zó mooi en proper, groot en blank te wezen, dat ik ze direct wou eten, die champignons. Voor en achter me werd een tikkeltje ongeduldig, maar toch vooral berustend aangeschoven met karrenvrachten levensmiddelen. Ik daar dan tussen met mijn buit en één en ander als excuus om mijn roofzucht achter te verstoppen.
'k Moet toegeven dat véél voedingsproducten er best wel lekker zijn. Maar de soja bakboter bijvoorbeeld, die is super slecht. Ze wordt vast al zwart van boven de pan te houden. Het is behelpen en dan met minstens een vijfde verpakking per bakbeurt. 'k Wou zeggen:"Tot daar het Aldi-voordeel.", maar dat is de slogan van een andere winkel (Ik kom er nu echt niet meer op dewelke!). Het 'Aldi-principe' moet het zijn. Het is niet altijd een garantie. Trouwens ik wil liefst een 'bio eco'- assortiment en dat hebben ze niet. De eitjes wou 'k wel, maar die waren op heb ik al gezegd.

Toen ik met mijn hebbeding naar huis wandelde, ging het even door mijn hoofd dat het toch echt niet schoon van mij is. Daar zo veel minder winkelen dan die mensen met hun karretjes vol en dan toch de bakken met aanbiedingen gaan plunderen. Den Aldi is de supermarkt voor wie moet winkelen als destijds in de Sovjet-Unie. Iets extra? Dan moet je kopen wat je wilt of nodig hebt, ofwel na lang wachten ofwel op voorhand, maar altijd enkel als het aanbod 't voorziet. Ik ben nu de 'vuilen hemmer' die al een kleine en een grote verrekijker heeft en dat weer niet genoeg vond.
Zou Aldi zelf het erg vinden? Verkoop is toch verkoop? Maar wat als er op die aanbiedingen maar een heel kleine winstmarge zit en ze enkel dienen om nieuw publiek naar de winkels te lokken of om de vaste cliënt te belonen voor zijn trouw? Whoehahaha!!!! Als ik tegenover iemand een zeker schuldgevoel moet hebben, zal 't niet tegenover de Albrecht broertjes zijn. Over het klanten lokken, had ik wel gelijk.
Kijken is mijn passie en ik kan me geen dure telescoop veroorloven. De andere dingen die ik er in reclame koop, liggen vast ook buiten mijn budget. Misschien zijn er wel minstens tien argumenten om te rechtvaardigen dat ik mee de buitenkansjes grijp. Toch voel ik mij dan altijd een beetje een aasgier, die cirkelt boven een winkelrek alsof het een stervend prooidier was dat de arme beesten daar vlakbij sowieso alleen niet aankunnen.

Een geweten, dat is een gerief jong!!