Deze middag wou 'k op de vensterdorpel van het vroegere Use-It kantoor in de zon gaan zitten. Dus deed ik dat ook. Maar niet voor lang!! De dorpel was té warm, om vol te houden.
Terwijl ik dat schrijf, moet ik denken aan een moeder die haar kind met zijn bloot gat op de kachel zette. Jaaaaren geleden in 't nieuws geweest.
'k Wou een beetje kijken naar het gebouw er recht tegenover. Kort geleden werd het vanbinnen gestript. Doorheen de gedateerde ramen kan je nu de gewelven in 't plafond zien en de onbepleisterde muren.
Wou zal ermee gedaan worden? Zouden er kantoren of appartementen komen?
Terwijl ik naar binnen tuur, zie ik steeds minder. Mijn fantasie gaat aan 't werk en ik verbeeld me hoe 't zou zijn om een deel van zo'n verdiep te betrekken. Net zoals 't nu is: van alle balast ontdaan.
Vreemd dat een woonst in een gebouw met nog 'k weet niet hoeveel anderen een appartement genoemd wordt. Terwijl het toch aan het woord 'apart' doet denken en daar helemaal geen sprake van is.
foto's zie 'Apart van 't stuk'
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten