donderdag 3 juli 2008

Geknipt voor de job!!

.
"Alleen een beetje bijknippen?" Als kind vond ik dat altijd zo'n zotte manier om te zeggen dat er slechts een héél klein stukje van je haar moet.
Een schrijfsel van Osahi deed me al denken aan mijn vroegste herinneringen aan de kapper. Ze zijn zelden leuk geweest. - Zoals ook al bleek uit 'Trui op de kop'.
Altijd wou ik nergens mijn haar laten knippen, behalve mijn frou-frou. Die wou 'k dankzij een gigant van een weerborstel 't liefst nog maar een halve centimeter lang. En wat gebeurde er terwijl ik de stank van haarlak, verf en oude-meten plix moest vedragen? Juist! Het tegenovergestelde!!!

Nu nog heb ik 't lastig met kappers die luisteren met hun mening in plaats van met hun oren. Ik draag mijn haar in een heel korte carré. Als ik zeg hoe ik mijn haar wil, dan moeten ze niet beweren dat 't niet kan, want ik heb het al zo gehad. Nu ben ik geen zeven meer en kies ik zelf hoe 'k het wil. Wie niet luistert, ziet mij niet meer terug.
Sinds ik mijn haar weer kort liet knippen, heb ik voor vandaag drie verschillende kappers geprobeerd. 't Was altijd wel ok, maar evengoed niet helemaal. Nu dan de vierde en eindelijk is het gelukt!
Was het omdat ze van origine niet Nederlandstalig was, dat ze meer moeite deed om me te verstaan? Of is ze heel gewoon een goeie kapper, waar de rest beter een hondensalon was gestart?
Ze was blij toen ik enthousiast zei:"Het is fantastisch geknipt!!" Had ik haar gezegd dat ze geknipt is voor de job, ze zou de link vast niet gelegd hebben. En ik wou 't vooral duidelijk houden.

Heeft iemand er enig idee van hoe belangrijk dit voor mij is?
'k Had de hoop een kapper te vinden waar ik me goed bij voel al bijna opgegeven.
En als ik dit de moeite vind, om belang aan te hechten, dan kan het toch nog zo slecht niet met me gesteld zijn?
Of net wel ... Ja. 't Hangt er van af hoe je 't bekijkt hé. Elk zijn veranderlijke waarheid remember?
.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten