zaterdag 12 juli 2008

wakker, wanhoop, wemelend, woest, wachten, week

.

Ice.
Your only rivers run cold,
These city lights,
They shine as silver and gold,
Dug from the night.
Your eyes as black as coal.


Zoals hij het zong op hun muziek, nog altijd een van de meest sensuele intro's die ik ooit heb gehoord.

Aandacht wordt gepakt, stukken vel en vlees worden wakker gemaakt. Tintelingen ...


Walk on by, walk on through,
Walk till you run.
And dont look back.
For here, I am.


Als je écht met heel je lijf en lieve lenden wilt dat iemand naar je toe komt, is er geen overtuigender manier om dat duidelijk te maken.


Carnival, the wheels fly and the colors spin
Through alcohol.
Red wine that punctures the skin.
Face to face in a dry and waterless place.


Alles in één! Er zijn niet veel momenten dat een mens van alles in één keer kan voelen.


Walk on by, walk on through
So sad to besiege your love so,
Head on, stay this time.
Stay tonight, in a lie.
I'm only asking but I think that you know.


Als 't echt niet meer uitmaakt.
Dit is het punt waar sensualiteit overgaat in puur, rauw, obsessief verlangen.


Come on take me away.

Come on take me away.
Come on take me home.

Home again.


Dik van de kloten als je meent te weten dat je er kunt geraken, maar het vervoermiddel door de ander bestuurd wordt.


And if the mountain should crumble,
Or disappear into the sea.
Not a tear, no not I stay in this time.
Stay tonight in a light.
Ever after, this love in time.
And if you save it all, save your love.
Dont push me too far tonight.


Een verwittiging ...

De klank ook weer. Dit is de weekmaker. Het moment dat ik m'n armen boven m'n hoofd leg, m'n hals onbeschermd laat en opgeef.

U2 - The Unforgettable Fire

.



.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten