Merci!!

Zoveel dagen geleden heb ik mij serieus dik gemaakt, omdat Target me zei dat acht bezoekers per dag toch écht weinig is. “Doe er wat aan!” zei hij er al lachend bij. “Gij hebt gemakkelijk klappen gij. Met uw rock 'n roll karakter en uw posts zo bitter als gal.” dacht ik. 'k Heb zelf geprobeerd om bij hem weg te blijven, omdat hij me al te vaak confronteert met pijn die ik niet op wil zoeken. Maar ik ga toch terug. Target fluit zijn lied en als een kind achter de Rattenvanger van Hamelen loop ik mee naar het land achter de heuvels waar emoties niet ontweken worden. In de maatschappij waarin we allemaal onszelf zoveel mogelijk verbergen, is een rottende ziel en een bebloed leven vast populair. Maar ik, ik had er geen gedacht van hoe je mensen naar uwen blog kunt lokken.


Ondertussen heb ik gemiddeld negentien bezoekers. Hoe 'k het gedaan heb? Vraag het mij niet. Ik liet hier en daar commentaar. Maar dat deed ik al lang. 't Aantal was al een paar dagen wat hoger geworden. En dan was er plots Karel Brits. Karel die zeer fijn én interessant blogt, maar vreemd genoeg niet al te veel reacties krijgt. Karel die het in zijn hoofd kreeg om een afzonderlijke post te schrijven over 't feit dat hij mijn blog in zijn roll zette. Dat had zo zijn gevolgen, ah ja. De metertjes gingen naar ongekende hoogten, zonder dat ik een zo goed als nietszeggend postje over iets als een paar speels kinky Sisters of Emergency schreef. - Ja, dat lokte een dag of twee meer kijkers dan de My Space pagina van de dames zelf. Ze kwamen niet allemaal van bij Karel, maar de invloed mag toch niet onderschat worden. En wat brengt zo'n metertjes geflip met zich mee? Er werden in één dag negenenzeventig pagina's bekeken. Klein bier voor de groten in 't land. Voor mij is dat echter ... euh ...


STRESSEREND!!!!


Plots heb ik dan lezers! En born to please as I am, wil ik ervoor zorgen dat die mensen er wat aan hebben. Target mocht het nog zeggen:”en de grote vraag is nu natuurlijk of je je logstijl gaat aanpassen om toch meer lezers te krijgen...” Om ze te krijgen niet neen. Maar nu ... Nu ze er zijn. Ga ik mij nu niet in bochten wringen, om ze te proberen houden??? Mijn blog moest de plek zijn waar ik het zou hebben over wat MIJ bezig houdt. Zoals de beschrijving zegt, moet het de dingen opvangen die ik meemaak, denk, voel, ... maar niet in 't gezicht wil smijten van hen die 't misschien niet willen weten.


Mijn 'publiek' ... Het zal nog wel wat duren voor het zich vormt. Want ik kan jullie niets beloven.