Knack, verstand, in de zaal

Zes Weekend Knacks zat ik achter. Met de laatste erbij, had ik er dus zeven door te nemen. 'k Heb ze meegenomen naar bed, omdat 't er vast enkel op die manier nog van zal komen om ze te lezen.

Dan kwam vaneiges de vraag: “Met dewelke begin ik? Met de jongste. Gelijk bij hypnose: van het meest recente, naar het verste verleden. Of is dat niet zo bij hypnose? Is er misschien een hypnotiseur in de zaal?”

Er is er al eentje uit. En wat is me bij gebleven?

• Dat Jean-Paul Mulders ook denkt dat 'achtpotige monsters' uit het afvoerputje kruipen.
• Dat er een Durme-wandeling bestaat, die mijn grootmoeder misschien wel zou willen doen, omdat ze van die kanten is, maar dat ze te lang zal zijn.
• Dat ik het artikel over het verlies van een ouder aan iemand wil bezorgen die recent haar moeder verloor, maar het zelf niet wou lezen. Geen idee waarom. Misschien lees ik het toch nog.
• Dat ze blijkbaar gestart zijn met het vermelden van prijzen.

Vroeger was dat toch niet? Of ben ik nu zo mis? Vergeet ik zo rap? Weet ik na zeven weken al niet meer wat de gewoonten van een tijdschrift zijn?

Als ik gelijk heb, dan trok het in elk geval op niks! Dan leek het wel of ze wilden laten voelen, dat het geen magazine voor mensen gelijk (de meesten onder) u en mij is. Wat iets kost heeft toch wel invloed op onze interesse?

“Weet je wanneer je echt rijk bent?” vroeg een kwal een keer aan mij. Hij zou 't me vertellen. Want, wat zou ik dat nu gaan weten? “Als je niet meer naar het prijskaartje moet kijken om te beslissen of je iets koopt of niet.”. Ok. “Je kan veel geld hebben, maar toch nog altijd de prijs mee laten bepalen wat je aanschaft. Dan ben je dus nog niet rijk.” lichte hij nog toe. 't Was de uitleg van een typ die een boek over 'rijk worden' geschreven had.

Straf toch? Dat er zo ontzettend veel mensen zijn die pakken geld verdienen met het schrijven van dingen die iedereen uit zichzelf wel zou weten, als men bereid zou zijn een minimum zijn verstand te gebruiken.

Moest er een dierenarts in de zaal zijn, zou die dan een keer die post over de zwarte vinnen en staart van mijn vissen willen lezen?

Ah en een neuroloog of oogmeester i.v.m. mijn bolletjes.

Weet je wat? Ik maak een label 'in de zaal'. Dan kan iedereen die overloopt van ijver en niet liever zou doen als mij iets uitleggen, zich een keer goed laten gaan.