Oh what fun we had!!

Vandaar weer raquetball gespeeld. Je weet – op voorwaarde dat je hier nog kwam – hoe zot ik daarvan ben.

Even een paar dingen die bleven hangen.

• Het toilet in de kleedkamer kon niet op slot, omdat het slot kapot is. En ik moest! 't Ergste vond ik nog, dat wie plots de deur open zou open getrokken hebben zelfs geen uitleg zou nodig hebben gehad over wat ik daar zat te doen. Is dat duidelijk?

• Mijn tegenspeler zei:”Een matchke? Ja hé.” Anders kloppen we maar wat. Zo goed mogelijk, maar toch. No stress, no competition, ... Hij paste zijn niveau aan het mijne aan. Deze keer, na zoveel weken, na veel te vaak te hebben gezegd hoe sterk ik al verbeterd ben, vond hij 't blijkbaar toch vandoen om mij te tonen hoe 'niet goed' ik nog altijd ben. 'Slecht' mocht ik niet zeggen van hem. 'k Heb het dan vervangen door 'I SUCK'!! Tot zover zijn tegenspraak ...

• Zaten we nadien even te bekomen, iets te drinken. Kwam daar een sportleraar toe met een hele bres jonge meisjes en gasten die richting kleedkamer wandelden. “Vier, vijf minuten en niet langer hé!!!” riep hij op een toontje dat verried hoeveel spijt hij had dat hij voor 't leger te licht was bevonden. De jonge bende was snel terug, begon te sporten en wat ze deden trok op geen kloten. En de leraar? Die zat op een kruk aan de bar koffie te drinken en sms'jes te sturen. Broekslijter! Leegganger! Liet 'm nog twee meisjes raquetball spelen met squashrackets ook!!! Ró-zijn voor een brein!!!

• De douche achteraf is een zaaaaalig moment. Tenzij het water maar net lang genoeg, net warm genoeg blijft om je af te spoelen en je haar te wassen. Dan is 't niks genieten!

• Als enige in de kleedkamer met grote spiegels waarin ik mijn achterkant eens goed kan checken, stond ik in mijn mooie kanten hipster uitgebreid mijn billen te keuren. Kwam die andere die nog in de douche stond veel te rap terug die kleedkamer in. Met hét typische 'La-die-da-die-daaa'-gezicht deed ik verder met iets waar ik dus NIET mee bezig was.
  Toen zij volledig was aangekleed, ging ze zelf ook achter- en voor- en achter- en .... kant bekijken. Zéér lang, zéér uitgebreid!! Om mij te troosten? Om mij te laten zien dat ik niet de enige ben die dat doet? Maar haar onderbroek was te klein, zodat ze sterk werd afgetekend in haar billenvet!
  Dominiek en zijn lezers schrijven in Overpeinzingen van een mannelijke observator en de reacties over hoe lelijk veel dameslaarzen zijn en al helemáál over een broek of onder een bermuda. Wel mannen ... Te kleine, afgetekende slips in slap wiebelvlees vind ik daar nog een pak beter scoren.
  Wil toch niet per se in 't een of ander maatje kunnen. Draag de maat die je past!! Of denken die madams echt dat iedereen de maat van die slip kan zien en hen bewondert omdat ze daar toch nog altijd in geraken???

Tijdens de autorit nadien:

Hij:”'t Was tof. Goe gespeeld.”

Ik:”Ja. 't Was tof!”

En ik meende 't nog ook.